Towarzystwo Przyjaciół Łodzi korzeniami sięga 1936 roku i jest zaliczane do kategorii Towarzystw małych ojczyzn.

Prośba z 18.06.1936r. o zarejestrowanie stowarzyszenia p.n. Towarzystwo Przyjaciół m.Łodzi oraz lista Zarządu Towarzystwa Przyjaciół m.Łodzi z dnia 25.06.1937 r. - Zbiory Archiwum Państwowego w Łodzi.

Poniżej pierwszy Statut Towarzystwa Przyjaciół miasta Łodzi w pliku pdf - Zbiory Archiwum Państwowego w Łodzi.

Pierwsze stowarzyszenia miłośników Łodzi pojawiały się już przed wojną. Było to między innymi słynne Towarzystwo Przyjaciół miasta Łodzi, którego prezesem został Robert Geyer.

Wojna przerwała działanie Towarzystwa, a jego członkowie zginęli w większości zamordowani przez Niemców. Ci łodzianie, którym udało się przetrwać okupację, i co ważne – pozostać w ukochanym mieście, musieli uporać się z wojenną traumą i odnaleźć w nowej rzeczywistości. Jednak potrzeba działania społecznego była tak mocno zakorzeniona, że nie porzucono myśli o konieczności kontynuacji pracy na rzecz Łodzi i jej mieszkańców.

Nie można ukryć, że polityczna koniunktura lat 50 utrudniała działania. w tych niełatwych czasach narodziło się obecnie nam znane Towarzystwo Przyjaciół Łodzi, będące kontynuatorem myśli przedwojennej. Był to rok 1959. Walnym Zebraniem powołano Towarzystwo Przyjaciół Łodzi, które miało za zadanie zrzeszać miłośników miasta, szerzyć wiedzę o historii Łodzi, a także czuwać nad jej rozwojem we wszystkich aspektach. Pierwszym prezesem TPŁ został Eugeniusz Ajnenkiel. Wielu łodzian czuło potrzebę działania na ,,własnym gruncie” – czyli w obszarze kultury, sztuki, literatury. Powoli zaczęli dołączać miłośnicy przyrody, historii, zwykli, szarzy robotnicy – jednym słowem wszyscy lokalni patrioci, kochający swoją małą Ojczyznę. Cechą charakterystyczną TPŁ jest jego długoletnie istnienie – a wspólnym mianownikiem miłość no naszego miasta. Jednym słowem – KOCHAMY ŁÓDŹ!